|
||||||||
“ When songs become ear worms for a teenager… “ De dit jaar 71-jarige Michael John "Duke" Robillard is een Amerikaanse blues muzikant, met (nu al!) een opmerkelijke 40-jarige carrière. Na zijn werk voor de (iconische) Guild Guitar Company (die al meer dan zestig jaar lang handgemaakte Guild gitaren bouwt) en in enkele bands gespeeld te hebben, richt Robillard in 1967, samen met pianist Al Copley, de Roomful of Blues op. Later maakt Robillard ook deel uit van de legendarische Fabulous Thunderbirds, waar harmonicaspeler Kim Wilson (nog steeds) deel van uitmaakte en waar hij Jimmie Vaughan op gitaar verving. Meer recent was hij de mede oprichter van het New Guitar Summit sextet en van Sunny & Her Joy Boys van zanger Sunny Crownover. Duke Robillard’s stijl als gitarist is naast Blues ook Jazz, Swing en R&R. Qua stijl wordt hij vergeleken met zijn voorganger T-Bone Walker. Robillard stond al in de studio samen met groten als Jimmy Witherspoon, Snooky Prior, Jay McShann, Hal Singer, Ruth Brown, Billy Boyd Arnold, Eddie Clearwater, Pinetop Perkins, Joe Louis Walker, Todd Sharpville, Wham!, Tom Waits en Bob Dylan. In 2006 tourde Robillard nog in de States met Tom Waits tijdens zijn Orphans Tour en in 2013 als lead gitarist in de band van nobelprijswinnaar Bob Dylan. Robillard debuteerde solo in 1984 met Duke Robillard & the Pleasure Kings. Zijn album ‘Tales From The Tiki Lounge’ [2009], was een tribute aan een andere iconische gitaarbouwer, singer-songwriter en gitarist Lester William Polsfuss (1915–2009) aka Les Paul. Voor die gelegenheid speelde hij o.a. op een Gold Top en andere Les Paul gitaren. ‘Blues Full Circle’ [2016] nam Robillard op met “his” All-Star Combo en de opvolger ‘Ear Worms’ [2019] met zijn band: Bruce Bears (piano, Hammond orgel), Brad Hallen (a- & e- bas) & Mark Teixeira (drums, percussie) en, met (opnieuw) enkele “Very Special Guests”, die ditmaal vooral door hun zangkwaliteiten opvallen. Ik noem hier Chris Cote, Sunny Crownover, Mark Cutler, Julie Grant, Dave Howard en Klem Klimek.
“ This is an oldies album of sorts, but that sound too strange a category for an album of mine… “ ‘Ear Worms’ is een verzameling van 13 nummers die Robillard zijn bijgebleven uit zijn tienerjaren, aangevuld met één original (de opener, een ouder nummer dat hij in de jaren ’80 schreef, “Don’t Bother Trying to Steal Her Love”, gezongen door Dave Howard, de frontman van Neil & the Vipers) en enkele songs, om de totale “albumvibe” beter af te ronden. “On This Side of Goodbye” is een nummer van Gerry Goffin/ Carole King, voor velen echter, een nummer van weinig betekenis. Zo ook voor de Rightheous Brothers, die het 1965 opnamen. Toen Eric Burdon het in 1967 opnam met The Animals op het album ‘Eric is Here’, kreeg het, door het arrangement van trombonist Horace Ott en Burdon’s uitstekende vertolking, een totaal andere invulling. Robillard nam het nummer hierop met zijn band en gitarist Baxter Hall. Het is de enige track waarop de Duke, die toen stemproblemen had, zelf zingt. Op de andere tracks zingt een van zijn 6 zingende gasten. “Living with the Animals” is de titel van een nummer én van een album van Mother Earth, een hippie blues rockband die in 1967 in Californië, rond zangeres Tracy Nelson gevormd werd. R.P. St. John die ook zong in de band schreef het nummer. Chris Cote zingt het nummer. “Careless Love” is een traditional, soms toegeschreven aan W.C. Handy. De shuffle, met een enthousiaste Bruce Bears op orgel, kreeg een arrangement in de stijl van Duane Eddy (met de nodige reverb en tremolo) en is dus ook een beetje Robillard’s hulde aan een van zijn gitaarhelden. De volgende track “Everyday I Have to Cry (Some)” is een nummer van Arthur Alexander. Steve Alaimo, Dusty Springfield en de Britse popster Julie Grant namen het al eerder op en, het is Julie Grant die hier het nummer (na meer dan 10 jaar) nog eens zingt. Van Bob Dylan (‘John Wesley Harding’ [1967]) is “I Am a Lonesome Hobo”. De Duke nodigde Mark Cutler (The Schremers, The Raindogs, The Men of Great Courage) uit New England uit voor het nummer te komen zingen. Hij speelt ook slide gitaar op deze track. Ooit zong de nu 74-jarige Brenda Lee de hit “Sweet Nothin’s” waarmee ze dansvloeren deed vollopen. Het is het tweede nummer dat Sunny Crownover voor de Duke op het album zingt. Nog een nummer van Arthur Alexander is “Soldier of Love”, dat we hier uitzonderlijk in een instrumentale versie te horen krijgen. “Dear Dad” (herkenbaar aan de intro) is een minder bekende Chuck Berry song, hier erg knap gezongen door Klem Klimek. Zijn tenorsax was te horen op de opener. Het funky “Yes We Can” van Allen Toussaint was Lee Dorsey’s ode aan “peace & love”. Deze lange hippie blues jam met de nodige wah-wah’s vs. de lead gitaar, gezongen door Bruce Bears, heeft een heel aanstekelige groove en is moeilijk te stoppen. Ook “Yellow Moon” van The Neville Brothers is een funky blues song. De New Orléans kant van Robillard mag hier niet ontbreken. Drummer Mark Teixeira zingt het. Nog een tribute is de instrumental “Rawhide”. Fred Lincoln 'Link' Wray, over hem gaat het hier, was een Amerikaanse rock'n’roll-gitarist. Vooral zijn invloed op de elektrische gitaar is groot. Duke speelde het nummer al in zijn Roomfool of Blues periode. Er blijft nog het verhaal achter de afsluiter “You Belong to Me”. Dit instrumentale nummer van Chilton Price, Redd Stewart &Pee Wee King was in de jaren ’50 een hit voor Jo Stafford en Patti Page. Voor de mooie melodie krijgt de Duke hier de steun van Bears’ Hammondorgel. Met een eerbetoon aan Brenda Lee, Chuck Berry, Arthur Alexander en zijn gitaarhelden als Link Wray verzamelt Duke Robillard op ‘Ear Worms’ nummers die hem van in zijn jeugd zijn bijgebleven. Het plezier en de energie die er in de opnamestudio hing, voel je in de nummers, die uit een “eenvoudigere” tijd lijken te komen. De arrangementen zijn knap, Duke’s band uitstekend en de gasten geweldig. Dit zijn inderdaad nummers die ook nu nog in de oren blijven hangen! “ On ‘Ear Worms’ Duke Robillard collects songs from his childhood. You can feel the pleasure and energy that hung in the recording studio in the songs, that seem to come from a "simpler" time. The arrangements are great, Duke’s band excellent and the guests wonderful. These are indeed songs that linger in your ears!... “ (ESC for Rootstime.be) Eric Schuurmans Release: 14/06/19
Album track list: Album line-up: Discography (The) Duke Robillard (Band):
|
||||||||
|
||||||||
